تایید وجود گاز متان در جنوب شهر تهران/ تهرانیها در روز چقدر زباله تولید میکنند؟
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۹۱۷۰۶
برنامه تهران ۲۰ شب گذشته میزبان رئیس دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران و کارشناس محیط زیست برای بررسی موضوع چالش برانگیز وضعیت پسماندها در پایتخت بود.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، برنامه تهران ۲۰ شب گذشته ۶ آذر میزبان علیرضا نورپور، رئیس دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران و مجید قاسمی، کارشناس محیط زیست برای بررسی موضوع چالش برانگیز وضعیت پسماندها در پایتخت بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نورپور در ابتدا پیرامون موضوع دفع زبالهها در تهران گفت: بر اساس آمارهای موجود، حدود ۷ هزار تن زباله جامد شهری در تهران تولید میشود. بخشی از این پسماندها جداسازی و بخشی دفع میشود. چندسالی است که پردازش پسماند به خوبی انجام میشود.
رئیس دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران افزود: از سال گذشته شهرداری با اجرا و جانمایی واحدهای تخصصی بازیافت «ام آر اف»، پردازش زبالههای هر چند منطقه از تهران را در یک محل سرپوشیده انجام میدهد. همچنین برای به صفر رساندن دورریز پسماند در نظر دارند با برنامهریزی که از آن به عنوان سوخت «آر دی اف» استفاده کنند.
قاسمی درباره محل دفن زبالههای شهر تهران گفت: از سال ۱۳۳۵ دفن زباله در منطقه آراد کوه آغاز شده و از سال ۱۳۹۰ پردازش زبالهها در آن نقطه اتفاق افتاده است. اصولا هرجایی که مواد عالی و غذایی در یک محیط سرپوشیده و بی اکسیژن دفن بشود گازهایی ایجاد میشود که عمده آن متان و co۲ است؛ بنابراین ۶۵ سال گاز متان به خاطر دفن مستقیم پسماند در منطقه آرادکوه ایجاد شده و برای سالهای اخیر نیست.
این کارشناس مسائل محیطزیست افزود: عدد و رقم تولید روزانه گاز متان در تهران متفاوت است. اما قطعا گاز متان تولید میشود. حجم گاز متان از لحاظ آلایندگی هوا خطرناک بوده و به سلامتی مردم آسیب میرساند. همچنین باعث گرمایش زمین شده و صدماتش قابل انکار نیست.
وی افزود: پردازش زبالهها باعث میشود تا تولید گاز متان کم بشود؛ ولی فرایند تولید گاز متان از مواد عالی زمانبر است. یعنی حدود ۵ سال زمان میبرد تا گاز متان از یک ماده غذایی دفن شده ایجاد بشود.
نورپور در خصوص سایتهای پرخطر زباله در تهران و سهم سازمان محیط زیست از مدیریت پسماند، گفت: سال ۱۳۸۵ قانون جامع مدیریت پسماند مصوب شده و تکالیفی برای سازمان محیط زیست و سایر ارگانهای درگیر پسماند تعیین شده است. به طور کلی در حوزه محیط زیست و پسماند سازمان محافظت از محیط زیست نقش حاکمیتی دارد. تمام مسئولیتها به دوش محیط زیست نیست و عمده آن به دوش ارگانهای دیگر است.
رئیس دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران ادامه داد: گاز متان به آن معنی خطرناک نیست. این گاز در دستهبندی گازهای گلخانهای که باعث گرمایش جهانی میشود، قرار میگیرد. درواقع اثر مستقیم به روی سلامتی ندارد و جای نگرانی از این بابت نیست. ما در مورد این موضوع و اظهارات ناسا پیرامون وجود گاز متان در جنوب تهران خیلی زود عکسالعمل نشان دادیم. جا داشت بررسی علمی انجام بشود.
وی افزود: مدیران و کارشناسان ناسا هم اتفاقی مطلع وجود متان شدند؛ بنابراین این بحث جدیدی است و زمانبر است. در هر نقطهای که زباله از هر نوع داریم گاز متان هم تولید میشود. در اروپا به ویژه آلمان برای گرفتن گاز متان دامداری تاسیس میکنند. همه اینها در حالی است که آرادکوه تنها سایت پسماند تهران است.
نمره خوب شهرداری اصفهان در جمعآوری زبالهها/ تفکیک از مبدا گره کور مدیریت پسماند کشور شده است
سمیه رفیعی، نماینده مردم تهران و رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی در تماس تلفنی در خصوص وضعیت پسماندهای پایتخت به تهران ۲۰ گفت: واقعیت این است که در حوزه پسماند در کلانشهرها اقداماتی انجام شده و شاید بهتر است بگویم شهرداریها هم اقداماتی در اینباره داشتهاند.
رفیعی افزود: به جمعآوری زباله در کل کشور میشود نمره خیلی خوبی داد؛ اما مسئله بعد از جمع آوری و در زمان مدیریت پسماندها شروع میشود. ما همچنان به شکل سنتی بیشتر پسماندها را دفن میکنیم. به نظر من باتوجه به رشد تکنولوژی این اتفاق قابل پذیرش نیست.
نماینده مردم تهران خاطرنشان کرد: ضمن آنکه موضوع پسماند و زباله، مسئلهای است که نقش مردم در آن کلیدی است؛ به سبب اینکه اگر مردم در مدیریت پسماند مشارکت فعال نداشته باشند در سایر موارد دچار مشکل خواهیم شد. البته در مسائل مربوط به محیط زیست مردم از مسئولین جلوتر هستند.
وی ادامه داد: بازیافت از مبدا در تهران و کشور نمره خوبی نمیگیرد و اتفاق درست و ساز و کار کاملی ندارند. واقعیت این است که در بحث تفکیک از مبدا برای سیستم حمل و نقل، آنطور که باید اتفاق خاصی نیفتاده است. اگر بخواهم یک تصویر کلی از مدیریت پسماند در کشور ارائه کنم باید بگویم که همچنان این مدیریت پسماند به صورت کلی قابل قبول نیست.
رفیعی گفت: البته شهرهایی هستند مانند اصفهان که توانستهاند زنجیرههای متعدد پسماند را مدیریت کنند. همچنین در چرخه اقتصادی پسماند اصفهان به نسبت سایر شهرها اتفاق بهتری افتاده است. در گلپایگان گروههای فعال محیطزیستی وجود دارد و خانمهایی فعالانه در بحث کاهش پسماند کار میکنند. در این شهر مردم بیشتر از مسئولین فعالیت میکنند.
نورپور در مورد خطرات متان برای محیط زیست و سلامت شهروندان گفت: سالهای سال است که زبالههای تهران در حجم بالا در آرادکوه دفن شده است. در صورت ادامه این اقدام با آلودگی آبهای زیرزمینی و خاک مواجه خواهیم شد. دفع زبالهها در این منطقه همیشه سنتی بوده است. البته رویکرد شهرداری در حل این موضوع جای امیدواری دارد. بر اساس شواهد تجهیزاتی برای بازیافت و پردازش زبالههای این منطقه خریداری شدهاست.
سازمان فضایی ایران قادر به تشخیص گاز متان در جنوب تهران بود/ استفاده بهینه کشورهای پیشرفته از گاز متان
قاسمی نیز در خصوص اظهارات سازمان فضایی ایران در برابر ادعای ناسا گفت: مرکز تحقیقات پژوشگاه فضایی ایران ضمن تایید تشخیص ناسا اعلام کرده که با برخورداری از امکانات مشابه، قادر به تشخیص این مسئله بوده است.
این کارشناس محیطزیست خاطرنشان کرد: تجهیزات پردازش پسماند اصفهان از دهه ۶۰ راهاندازی و جانمایی شده است. اما با وجود پردازش هم مواد عالی و گاز متان را خواهیم داشت. صنعت کمپوستسازی به صورت هوازی باعث ایجاد گازهای گلخانهای میشود؛ بنابراین صرف پردازش مهم نیست و اگر میخواهیم از شرایط نرمال جهان درس بگیریم باید از تکنولوژیهای جدید استفاده کنیم.
وی ادامه داد: کشورهای پیشرفته از گاز متان انرژی تولید میکنند. در هنگام جمعآوری پسماند باید باید جداسازی نیز انجام بگیرد. باید مواد عالی از غیر عالی یا غذایی از پلاستیکی جدا بشود. در این پردازش زبالههای پلاستیکی برای بازیافت و مواد عالی برای کمپوستسازی استفاده خواهند شد.
نورپور نیز در خصوص پدیده جداسازی پسماندها گفت: آنچه در این حوزه در کشور اتفاق میافتد، جداسازی مواد قابل بازیافت به اضافه موادی که برای کمپوست سازی جدا میشود، است. در دنیا روشهای مختلفی برای مدریت پسماند وجود دارد. برای مثال صرفه اقتصادی را نباید در این موضوع نادیده گرفت.
استاد دانشکده محیطزیست دانشگاه تهران ادامه داد: در اتریش زبالههای موجود را برای ساخت بلوکهای ساختمانی به کار میگیرند. در تمام بحثهای اساسی حوزه محیطزیست، پایه کار ما پایش، اندازهگیری و سنجش است. این کار را در دانشگاه تهران شروع کردیم. همچنین تفکیک پسماند در مبدا را باید جدی بگیریم.
قاسمی نیز در پایان گفت: تمام اینها برای آینده خوب است، ولی مسئولین سازمان پسماند نباید عدم پیشرفت طرحهای مربوط را به بودجه ربط بدهند. راهحل اساسی برای برونرفت از این معضل، استفاده از دانش روز دنیا است.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: جمع آوری زباله پسماند بازیافت رئیس دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران پردازش زباله ها مدیریت پسماند گاز متان مواد عالی پسماند ها جمع آوری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۹۱۷۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افت شاخص عملکرد محیطزیست نسبت به سالهای گذشته/ دفن تنها ۶/۶۹ درصد پسماندها در سطح دنیا
سمیه رفیعی رییس فراکسیون محیط زیست مجلس در گفتگو با خبرنگار محیط زیست باشگاه خبرنگاران جوان درباره وضعیت محیط زیستی کشور این گونه اظهار کرد: یکی از مهمترین شاخصهای محیط زیستی که در حال حاضر بهصورت گسترده ملاک مقایسه کشورها بوده و درخصوص حفاظت از محیط زیست به صورت دوسالانه منتشر میشود، شاخص عملکرد محیط زیستی است که با همکاری مرکز قوانین و سیاستهای زیستمحیطی دانشگاه و مرکز بینالمللی شبکه اطلاعات علوم زمین دانشگاه کلمبیا ازسوی مجمع جهانی اقتصاد تهیه میشود. هدف از انتشار این گزارش دوسالانه، گوشزد کردن وضعیت محیط زیست کشورها و جهان به سیاستگذاران عرصههای مختلف است. در شاخص عملکرد زیست محیط زیستی سه هدف اصلی سلامت محیط زیستی، سرزندگی اکوسیستم و کاهش تغییر اقلیم مورد توجه قرار گرفته و ذیل آن زیرشاخصهایی تعریف شده است.
او گفت: وضعیت شاخص عملکرد محیط زیست کشور نشان دهنده افت ۶۶ رتبهای از رتبه ۶۷ به ۱۳۳ از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ است. بررسی مقایسهای شاخصهای کشور نشان میدهد که ایران در بسیاری از شاخصهای جدید تعریف شده نظیر شاخص قرارگرفتن در معرض دی اکسید نیتروژن، قرارگرفتن در معرض دی اکسید گوگرد، قرارگرفتن در معرض مونو اکسید کربن و شاخص انتشار گازهای گلخانهای پیشبینی شده تا سال ۲۰۵۰ رتبه و نمره بسیار ضعیفی کسب کرده است.
سالانه چه میزان پسماند را جمع آوری میکنیم و میتوانیم از کره زمین از بین ببریم؟
رفیعی بیان کرد:بر اساس گزارش بانک جهانی میزان کل تولید پسماند عادی در جهان در سال ۲۰۱۶ برابر با ۰۲/۲ میلیارد تن بوده که پیش بینی میشه تا ۲۰۵۰ به ۴۰/۳ میلیارد تن برسد. از این میزان پسماند عادی، نزدیک به ۲۱ میلیون تن هر سال در ایران تولید می شود.هر پسماندی که تولید شود دیگر از بین نمیرود فقط بسته به نوع مدیریت میتواند به صورت تبدیل به مواد دیگر، انرژی و یا در بدترین حالت در زمین دفن شود. بر اساس گزارش بانک جهانی در سطح دنیا ۶/۶۹ درصد پسماندها دفن و مابقی به مواد دیگر و یا انرژی تبدیل میشوند.
او تصریح کرد:سالانه در کشور حجم بالایی از پسماند در بخش های مختلف کشاورزی، صنعتی، شهری و بیمارستانی تولید می شوند که معضلات متعدد محیط زیستی را در کشور ایجاد کرده اند. این در حالی است که پسماندهای مربوطه اگر بهدرستی تفکیک، مدیریت و بازیابی گردند علاوه بر مزایای اقتصادی متعدد از برداشت مجدد منابع نیز جلوگیری می کند. تفکیک پسماندها در مبدأ تولید حلقه نخست از استقرار اقتصاد چرخشی بوده که بدون همکاری و مشارکت مردمی امکان پذیر نیست. گزارشهای سازمان شهرداریها و دهیاریهای وزارت کشور نشان میدهد که نرخ تفکیک پسماندها در مبدأ در کشور قریب به ۱۰% است، این بدان معناست که در صورت عدم بهرهمندی از مشارکت مردمی عملاً امکان استقرار اقتصاد چرخشی در کشور و دستیابی به مزایای آن غیرممکن خواهد بود. براساس یک برآورد صورت گرفته توسط اتحادیه صنایع بازیافت ایران، ارزش هشت قلم پسماند بازیافتی شهری در ایران ۳.۵ میلیارد دلار برآورد شده است. علاوه بر این ارزشافزوده از تکمیل زنجیره بازیافت پسماندهای صنعتی و کشاورزی در ایران ۱۰ میلیارد دلار برآورد شده است که به معنای اشتغال پایدار ۱.۲۶۰.۰۰۰ نفری است. حرکت به سمت اقتصاد چرخشی در ایران با چالش ها و موانع مختلفی روبه رو است که از آن جمله می¬توان به موارد زیر اشاره نمود: ۱) صادر شدن مواد اولیه صنایع بازیافت به رقبای صادراتی و واردات مجدد محصول بازیافتی آنها با قیمتی گرانتر، ۲) تأمین مواد اولیه واحدهای بازیافت فاقد مجوز (زیرپلهای)، ۳) عدم شفافیت در خصوص جریان پسماندهای تولیدی در کشور و چگونگی مدیریت آن و ۴) مشارکت حداقلی مردم در طرحهای تفکیک و مدیریت پسماندها.
چه بحرانهایی داریم که ممکن است برای نسلهای آینده ناگوار باشد؟
رفیعی بیان کرد: ازآنجاکه تغییرات اقلیمی تهدیدی بزرگ برای اقتصاد و تجارت جهانی محسوب شده و براساس مطالعات انجام گرفته میتواند تا سال ۲۰۵۰ منجر به از دست دادن ۲۳ هزار میلیارد دلار در تولید اقتصاد جهانی شود، این رقم نشان دهنده کاهش بالقوه ۱۱ تا ۱۴ درصدی در تولید اقتصادی جهانی در مقایسه با سطوح رشدی است که بدون تغییرات اقلیمی دست یافتنی است. بررسی پیامدهای گسترده تغییرات اقلیمی بر بخشهای مختلف کشور نظیر انرژی، امنیت غذایی و مهاجرت طی سالیان اخیر و سالیان آتی بیانگر ضرورت اقدام ملی در این حوزه است. بررسی تجربیات جهانی نشان میدهد که سازگاری با تغییرات اقلیمی در حال تبدیل شدن به بخش معمول و ضروری در همه سطوح برنامه ریزی است درحالی که براساس گزارش برنامه محیط زیست ملل متحد در سال ۲۰۲۲ ایران از جمله معدود کشورهایی است که در سطوح راهبردی، سیاستی و برنامه ریزی اقدام چندانی برای سازگاری اقلیمی انجام نداده است. براساس شاخص استاندارد شده بارش-تبخیر و تعرق در سال آبی ۱۴۰۰-۱۴۰۱، بیش از ۶۱ درصد از مساحت کشور تحتتأثیر خشکسالیهای شدید و بسیار شدید بوده و فقط ۱۹ درصد از مساحت آن ترسالی شدید و بسیار شدید داشته است. میانگین دمای کشور در ۵۰ سال گذشته نشانمیدهد که دمای هر دهه تقریباً با شیب ۰.۴ درجه سلسیوس افزایش یافته که حدود ۲ برابر نرخ افزایش جهانی است. یعنی روند افزایش دما در اقلیم ایران با سرعتی بیشتر از میانگین جهانی بوده است. بر اساس تجربیات بین المللی اولین قدم در جهت سازگاری با تغییرات اقلیمی ایجاد دستور کار ملی است که در این راستا در قانون برنامه هفتم توسعه تکالیفی رابرای دولت در مجلس شورای اسلامی مصوب نموده ایم.
چکیده ای از مشکلات محیط زیستی کشور
او گفت: افزایش تولید در کشور طبعاً با افزایش برداشت منابع و انتشار آلایندهها به محیطزیست همراه است؛ لذا نگرانی که در خصوص افزایش تولید در کشور وجود دارد افزایش اثرات محیط زیستی بخش تولیدی کشور و تخریب غیرقابل جبران اکوسیستم و محیطزیست و ایجاد مخاطره برای سلامت ایرانیان است. بررسی رتبه کشور در شاخص عملکرد زیست محیطی (EPI) نشانگر نوسان رتبه ایران در دو دهه اخیر بوده است. آخرین برآورد شاخص عملکرد زیست محیطی نشان میدهد که ایران در در سال ۱۴۰۱ در چارک سوم کشورهای جهان قرار گرفته است. موضوعات محیط زیستی علاوه بر آسیب به محیط زیست و اکوسیستم، میتواند منجر به ایجاد اثرات سو بر سلامت انسان و ضرر و زیان اقتصادی برای کشور گردد. بعنوان مثال در این زمینه میتوان به تحمیل ۴۴۸ هزار میلیارد ریال به اقتصاد کشور بواسطه دفن نزدیک به ۷۵% از پسماند عادی تولیدی در سال ۱۴۰۱، و همچنین مرگ قریب به ۲۱ هزار ایرانی تضرر ۳/۱۱ میلیارد دلاری اقتصاد کشور در سال ۱۴۰۰ بواسطه آلودگی هوا، اشاره نمود. غالب قوانین و مقررات محیط زیستی مصوب در کشور معطوف به رویکرد پایشی و کنترلی بوده است که باتوجه به تخریبهای گستردهای که تاکنون توسط توسعهطلبیهای بی ضابطه به محیطزیست کشور تحمیل شده، اتخاذ این رویکرد تا حدودی قابل درک به نظر میرسد.
چه تمهیداتی در راستای بهبود وضعیت محیط زیستی کشور در نظر گرفته شده است؟
رفیعی بیان کرد:در قانون برنامه هفتم خوشبختانه سرفصلهایی نظیر ارزیابی اثرات زیست محیطی، ارزیابی راهبردی زیست محیطی، برنامه مدیریت تغییرات اقلیمی کشور و ارزشکذاری اقتصادی منابع زیست محیطی، تعیین هزینه خسارات زیست محیطی، تهیه نامه اجرایی جامع مدیریت جمعیت حیوانات پرسه زن ناقل بیماری به انسان و تهیه برنامه ملی راهبردی و راه انداری سامانه یکپارچه مدیریت پسماندها و حمایت از واحدهای تولید کننده مواد و انرژی از پسماندها در ماده ۲۲ و بندهای الحاقی برنامه هفتم توسعه برای اولین بار مصوب و افق پیشرفتی را در حوزه محیط زیست نشان میدهد؛ لذا بنظر میرسد باابلاغ قانون برنامه انشالله نواقص قانونی درحوزه محیط زیست رفع شده وبایستی بااجرای این تکالیف قانونی معضلات زیست محیطی کشور را که درحال تبدیل شدن به بحرانی بزرگ هستند را حل نمود.
نکات مهم در راستای حفظ محیط زیست
رفیعی تصریح کرد:حرکت بهسوی اقتصاد تولیدمحور یکی از ارکان گام دوم انقلاب درنظر گرفته شده است که نامگذاری سالها در سنوات اخیر توسط رهبر معظم انقلاب نیز در همین راستا صورت گرفته است. از همین روی سال ۱۴۰۳ با عنوان " جهش تولید با مشارکت مردم " توسط ایشان نامگذاری شده است تا با مشارکت مردم و تمرکز بر بهرهمندی از ظرفیتهای و فرصتهای داخلی و بینالمللی با رعایت ملاحظات محیط زیستی گره بخش تولید باز شده و با شکوفایی ظرفیت تولید ملی عموم مردم از اشتغال و تأمین معیشت پایدار بهرهمند گردند. از مهمترین راهکارهای پیشنهادی درتحقق شعارسال عبارتند از: تدوین اطلس کسبوکارهای مجاز و ارائه نقشه مکان¬محور: ضروری است توسعه صنایع و واحدهای تولیدی بر اساس سند آمایش صنعتی و براساس ملاحظات اقلیمی و محیطزیستی صورت گیرد. ایجاد چرخه پایش رفع آلایندگی واحدهای تولیدی با راهاندازی درمانگاه رفع آلایندگی: در حال حاضر بخشی از واحدهای تولیدی به دلایلی نظیر قدیمی بودن فرایندها و فناوری ها، آلاینده بوده که مطابق ماده ۲۷ قانون مالیات بر ارزش افزوده ملزم به پرداخت عوارض به طور سالیانه هستند. ضروری است در کشور چرخه پایش رفع آلایندگی واحدهای تولیدی جایگزین چرخه معیوب فعلی پایش – جریمه آلایندگی شود. بهرهبرداری پایدار از ظرفیتها، منابع و ذخایر زیست بوم دریایی کشور با استفاده از ظرفیت مشارکت مردم در حفظ و حراست از محیط زیست مناطق ساحلی کشور: تعیین ظرفیت برد منابع آبزی کشور و هدفگذاری بهرهبرداری پایدار و اصولی از این منابع منطبق با این ظرفیت با استفاده از بومیان منطقه میتواند ضمن تأمین معیشت ساکنان منطقه از آسیب جبران ناپذیر به منابع طبیعی کشور و همچنین دستاندازی به محیط زیست جلوگیری نموده و موجبات حفاظت مردمی از محیط زیست سواحل کشور را فراهم نماید.
او در ادامه گفت: تقویت سازوکارهای مالی-اقتصادی ارتقای بهره وری و بهینه سازی منابع با راهاندازی بازار بهینهسازی انرژی و محیط زیست: شاخص رقابت پذیری پایدار جهانی رقابت پذیری واقعی کشورها را اندازه گیری میکند. رقابت پذیری پایدار به معنای توانایی تولید و حفظ ثروت فراگیر بدون کاهش توانایی آینده برای حفظ یا افزایش سطح ثروت فعلی است. یکی از نماگرهای اصلی این شاخص بهرهوری منابع است که در برگیرنده زیرنماگرهای آب، انرژی و مواد اولیه است و ایران متأسفانه در این شاخص در رتبه ۱۸۴ قرار دارد. ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابتپذیر و ارتقای نظام مالی کشور مصوب ۱/۲/۱۳۹۴، ظرفیت قانونی خوبی را برای ارتقای بهره وری و بهینهسازی منابع در کشور فراهم نموده است. علاوه بر این آئین نامه ایجاد بازار بهینهسازی انرژی و محیطزیست مصوب ۳۰/۱۱/۱۳۹۶، سازوکار خوبی را برای بهینه سازی انرژی در قالب گواهی صرفه¬جویی انرژی فراهم نموده است.
رفیعی تصریح کرد: استقرار اقتصاد چرخشی از طریق تدوین سازوکارهای شفاف ایجاد در بازار پسماند با مشارکت بخش خصوصی: پتانسیل های گسترده ای جهت ارزش افزایی و بازیافت پسماندهای مختلف (اعم از شهری، کشاورزی و صنعتی) و تکمیل زنجیره ارزش به ویژه در در بنگاههای تولیدی بزرگ نظیر کشت و صنعتها وجود دارد. جهت بهره¬برداری از این منابع گسترده با رویکرد اقتصاد چرخشی در قدم نخست لازم است سازوکارهایی جهت بهرهمندی از مشارکت مردمی، ایجاد شفافیت در بازار پسماند با تأکید بر مشارکت بخش خصوصی تدوین و تقویت شود تا بخش خصوصی واقعی و شرکت های دانش بنیان بتوانند در این بستر به فعالیت بپردازند.
او گفت: بهرهمندی از فرصتها و مشوقهای عضویت در پیمان بریکس: در راستای کاهش اثرات و سازگاری با تغییرات اقلیمی و بهرهگیری از همکاری بینالمللی در زمینه تولید انرژیهای تجدیدپذیر و توسعه صنایع کم کربن پیشنهادهای ذیل میتواند مدنظر قرار گیرد:۱) انتقال فناوریهای سازگار با محیط زیست در کشورهای بریکس، ۲) تأمین مالی پروژههای اقلیمی با استفاده از سازوکارهای مالی گروه بریکس وکشورهای عضو، ۳) بهرهگیری از بانک اطلاعاتی و تجربیات جهانی در حوزه کاهش اثرات و مقابله با تغییرات اقلیمی، ۴) ارتقای دیپلماسی فعال محیط زیستی به منظور خنثی سازی تبعیضهای خودسرانه و رویکردهای جانبدارانه در حوزه مقابله با تغییرات اقلیمی، ۵) پرورش نیروهای متخصص و بومی سازی دانش روز مرتبط با موضوعات تغییرات اقلیمی با استفاده از ظرفیت تبادل اساتید و دانشجویان در بین کشورهای عضو گروه بریکس.
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی محیط زیست